2005 Onthaasten in Monesa Roemenië.

Reisverhalen > Onthaasten in Monesa november 2005 Roemenië.

Een vlucht met Austrian Airlines bracht me in november 2005 in Timesoara Roemenië. Ik was daar op uitnodiging van de PUM.

Direct na aankomt op het kleine vliegveld stond mijn chauffeur klaar, die me zeer rustig met zijn auto vervoerde, terwijl de andere auto’s flink doorreden. Hij bracht mij na een urenlange rit naar de eind bestemming MONEASA. Onderweg passeerden we dorpjes en steden, alle dorpsbeelden sloten aan bij ons oude idee van Roemenië, met hier en daar super moderne supermarkten, die ook in Nederland hadden kunnen staan.

We passeerden hier en daar fietsers, motorvoertuigen, langzame en snelle auto’s, paard en wagens en natuurlijk ook wandelaars. Het lijkt dat bij vooral de oudere mens in Roemenië de tijd rustig voorbij glijd in een steeds nieuwer wordende maatschappij. Hier heeft men niet alleen de tijd, maar ook de ruimte. Jongere mensen hebben geen tijd, ze willen zakelijk en financieel scoren en doen er heel veel aan om tot succes te komen.

Na een tijdje rijden komt er een bergrug in zicht en mijn chauffeur verteld mij dat we hier in de buurt komen van ons einddoel Moneasa, een gehucht op de top van een berg die bekend in Roemenië staat als een kuuroord, alwaar heel wat ziekten worden bestreden door middel van schone lucht en gezond bronwater en de behandelingen die men er aan geeft.

Mijn taakbeschrijving van de PUM is, om een kuurhotel te gaan adviseren over het hoe, wanneer en waarom en natuurlijk om ook te leren meer efficiënt te zijn.

Zoals is geschreven: de naam van dit bergdorp is Moneasa. Diep verscholen in de bergen, vol met bomen, niet te ver weg van de Hongaarse grens, ligt dit kleine typische Roemeens dorpje. Lekker om te wandelen, te onthaasten, te fietsen, actief te zijn of gewoon lui te zijn. Ver weg van de drukte en de stress. Er zijn enige hotels en wat pensions die allen zijn charme en uitstraling hebben. Ze zijn er van luxe tot simpel tot eenvoudig. Er is zelf een camping in dit oord. Langzaam begint het, hoe hoger we komen – hoe kouder het wordt, wat te sneeuwen en dat maakt het uitzicht op de omgeving wel bijzonder mooi en rustiek.

De berglucht ademt heerlijk in, de kleine riviertjes en stroompjes kletteren lekker tegen de rotsen aan. Toch is het niet moeilijk om hier te gaan wandelen en actief bezig te zijn. Er zijn vele plekjes om rustig in contact te komen met een wel zeer vriendelijke bevolking. Wanneer men na het wandelen zin heeft in een lekker visje, nu ja… deze zijn er gemakkelijk te vinden in een rustiek Roemeens restaurant, die uitpandig een kweekvisvijver heeft. Ook het lokale marktje die een bushalte heeft en waar de buschauffeurs even stoppen om even te ten of koffie te drinken.. He is de moeite waard om wat zelf gemaakte souvenirs aan te schaffen of er een broodje te gaan eten hier op het lokale marktje.

Die avond stond voor mij (als verrassing) op het menu een grote karper. Deze was zo groot dat ik de vis absoluut niet geheel op kon eten. Maar wat kan je doen, er van genieten of deze weigeren. Ik heb hem zoveel mogelijk opgegeten. Diegene die mij uitnodigden, dronken geen sterke drank, dus ik deed met hen mee. Men behoeft geen sterke drank te drinken om toch een gezellige avond te hebben. Ik vertelde u al dat er vele authentieke huizen zijn, daarvan zijn vele tot pension of tot hotel omgebouwd of worden nog omgebouwd tot een hotel.

In een van de bergpasjes ligt een zeer rustiek oud hotel, vlak bovenop een warm waterbron en er voor een dampend bronmeertje, die het gezondheidshotel aldaar voorziet van het warme – en gezond bronwater die nodig is om te gaan kuren. Het kuurhotel wordt op dit moment ( april 2006) geheel in oude stijl gerenoveerd, maar het belooft wel er een te worden waar genieten en service met een lach op een hoge plaats komt te staan. Het was vroeger van de adel en diezelfde stijl wordt behouden. De buitenzijde van het gebouw is blijven bestaan en de binnenzijde wordt helemaal aangepast aan de eisen van de moderne tijd.

Uw gastvrouw Adrienn dan is zich al aan het voorbereiden om U als gast te mogen ontvangen en te verwennen, zodra het hotel er gereed voor is. Ze heeft gekozen voor een Roemeense uitstraling in het hotel met alle goede kwaliteit van dien, die haar gasten wensen. Het is geen kolossaal hotel, het is een kleinschalig hotel, gelegen in de groene bergen met veel bomen. Echt een plaats waar men tot rust en genezing kan komen. Misschien wel iets voor U???? Hier kunt U echt ONTHAASTEN. Mrs. Isai Adrienn; E-mailadres(sen): isai21@axelero.hu

U behoeft zich geen moment te vervelen als u van wandelen houdt, er zijn veel wandelpaden, de lokale bus brengt u naar pittoreske dorpjes in de buurt of verder weg, er zijn diverse restaurants, een zwembad, tenniscourt, maar ook een disco en nog veel meer mogelijkheden. Vlakbij dit hotel is er een soort van wandelpark met veel bakjes, waar vele lokale contacten tot stand komen.

Iets over voornamen en achternamen.
In Roemenië wordt eerst de achternaam gebruikt en dan pas de voornaam. Zo weet U nu, dat mevrouw Isai Adrienn dus van haar voornaam Adrienn heet.

Gedurende enige tijd heb ik haar verder ter plekke geadviseerd hoe men een kuurhotel moet runnen en ik heb nu nog via Skype contact met haar en volg haar vorderingen met argusogen en waar ik haar helpen kan, doe ik het dan ook.

Ik heb een geweldige- en leerzame reis gehad in Moneasa. De laatste dag van mijn reis heb ik de stad Timesoara bezocht, veel cultuur, waterwegen, gezellig winkelen, beslist een aanrader.

Fred Vorstenbosch

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.